Πάνω Frame
ΑΡΧΙΚΗ ΠΡΟΦΙΛ Ο ΧΩΡΟΣ ΜΑΣ ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΘΡΑ SITEMAP ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Ελληνικά English Russian
Αναζήτηση
 
Κατηγορίες
Πληροφορίες
Αποστολές & επιστροφές
Όροι ασφάλειας
Όροι χρήσεως
Cookies
Προστασία προσωπικών δεδομένων
bleft3
bleft4
bleft7
bleft8
 
Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
 
 
H ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ 
 
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό YOGA.
 
Ο συγγραφέας του άρθρου και ομοιοπαθητικός ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ ΜΥΓΙΑΚΗΣ (DIHom., Fellow BIHom.) είναι επίσης συγγραφέας 12 βιβλίων Ομοιοπαθητικής. Ανάμεσά τους είναι και το 1300 σελίδων βιβλίο αναφοράς «ΕΛΛΗΝΙΚΟ REPERTORY ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ», με το οποίο ήδη εργάζονται καθημερινά εκατοντάδες Έλληνες ομοιοπαθητικοί. Έχει δημιουργήσει τον «ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ» και τις εκδόσεις Ομοιοπαθητικής ALTER-SIMILIA με περισσότερα από 60 βιβλία και CD-ROMs Ομοιοπαθητικής.
 
Θα φθάσουμε κάποτε να κατανοήσουμε ότι αρρωσταίνουμε στο βαθμό που δεν υπήρξαμε πιστοί στην αξίωση της συνείδησής μας να ταυτιστούμε με ένα όραμα, ένα στόχο, ένα τέρμα, κάτι που πάντα συνεπάγεται την αναγκαιότητα να αναπτύξουμε την ατομικότητά μας, να γίνουμε αληθινοί άνθρωποι μέσα στη λειτουργία του Πνεύματος μέσα από μια ουσιαστική σχέση με τους άλλους.
Dr. Tomas Pablo Paschero
Μεγάλος αργεντινός ομοιοπαθητικός
 
Το θέμα δεν είναι μόνο να ξέρει κάποιος από τι υποφέρει ο ασθενής και πως απέκτησε την ασθένειά του αλλά στην ουσία γιατί υποφέρει από μια τέτοια ασθένεια.
Dr. Tomas Pablo Paschero
 
Στο περασμένο τεύχος του περιοδικού YOGA είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το τι είναι η Ομοιοπαθητική και για το φαινόμενο της αναδρομής στη θεραπεία. Αναφερθήκαμε επίσης στις πιθανές φιλοσοφικές επιπτώσεις του. Στο παρόν τεύχος θα ασχοληθούμε με κάτι επίσης πρωτότυπο, με το πώς η Ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει στην ψυχολογική και πνευματική ανάπτυξη του ατόμου.
 
Πολύς κόσμος πιστεύει ότι η Ομοιοπαθητική είναι απλά μια θεραπευτική μέθοδος για την θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Εκείνο όμως που επίσης πολλοί δεν γνωρί­ζουν είναι ότι με την χρησιμοποίησή της μπορεί μεσοπρόθεσμα να επιτευχθούν και ορισμένα άλλα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Ας δούμε όμως ένα ένα αυτά τα ζητήματα.
 
Η αρνητικότητα και το αδιέξοδό της
Η αρνητικότητα αποτελεί σήμερα ένα από τα βασικότερα πλανητικά προ­βλήματα. Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι δεν ζούμε σε ένα αγγελικό κόσμο και δεν ζούμε γιατί έτσι τον έχουμε διαμορφώσει. Οι αρνητικές ψυχολογικές καταστάσεις είναι τόσο εξαπλωμένες και καθημερινές που τείνουν να θεωρούνται φυσιολογικές. Φόβοι, άγχος, ανησυχία, τρόμος, επιθετικότητα, βία υπάρχουν, εξαπλώνονται αλλά και τροφοδοτούνται με τρόπο προγραμματισμένο από ανόητα και σκοτεινά διεθνή κέντρα αποφάσεων που παίζουν με την φωτιά. Ο πλανήτης μας μοιάζει όλο και περισ­σότερο με Κοσμικό φρενοκομείο και εάν μπορούσαμε να τον δούμε από μακριά – ίσως από κάποιον άλλο Κόσμο –  θα μας προβλημάτιζε ακόμη περισσότερο.
Ο γνωστός ψυχίατρος Carl Gustav Jung έγραφε[1] πριν δεκαετίες:
 
«Τώρα βλέπουμε ένα καταπληκτικό θέαμα, δηλαδή τα κράτη να υιοθετούν την πανάρχαια αξίωση της θεοκρατίας, με άλλα λόγια του ολοκληρωτισμού, που αναπόφευκτα συνοδεύεται από καταπίεση της ελεύθερης γνώμης. Βλέπουμε και πάλι τους ανθρώπους να αλληλοσπαράζονται για να υποστηρίξουν παιδαριώδεις θεωρίες σχετικά με το πώς να γίνει παράδεισος η γη. Δεν είναι δύσκολο να αντι­ληφθεί κάποιος ότι οι δυνάμεις του κάτω κόσμου – για να μην πω της κόλασης – που πριν ήταν γερά αλυσοδεμένες, τώρα δημιουργούν, ή προσπαθούν να δημιουργή­σουν, μία κρατική σκλαβιά και μία κρατική φυλακή που της λείπει εντελώς οποιο­δήποτε νοητικό ή πνευματικό θέλγητρο. Δεν είναι σήμερα λίγοι αυτοί που είναι βέ­βαιοι ότι η ανθρώπινη λογική δεν επαρκεί για να τα βγάλει πέρα στο τεράστιο έργο της αναστολής της έκρηξης του ηφαίστειου….
Κοιτάξτε την απίστευτη αγριότητα που κυριαρχεί στον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο μας. Αγριότητα που προέρχεται από ανθρώπινα όντα και από την νοητική κατάστασή τους. Κοιτάξτε τα διαβολικά μέσα καταστροφής! Οι εφευρέτες τους είναι ολότελα άκακοι κύριοι, λογικοί και αξιοπρεπείς πολίτες. Και, όταν έλθει η έκρηξη και προκαλέσει μία απερίγραπτη κόλαση καταστροφής, κανείς δεν θα είναι υπεύ­θυνος. Απλούστατα, θα έχει συμβεί. Κι όμως, θα είναι ανθρώπινο δημιούργημα».
 
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου οι καλής θέλησης άνθρωποι να σταθούν στα πόδια τους και να διατρανώσουν τη απόφασή τους να μην είναι κάτι λιγότερο από ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Κοντά τους θα πρέπει να σταθούν με ουσιαστικό τρόπο αρωγοί όλες οι ανθρωπιστικές και θεραπευτικές επιστήμες.
 
Από την άλλη μεριά όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι η ανθρωπότητα σήμερα εν­διαφέρεται εξίσου ισχυρά για την ψυχολογική και πνευματική της εξέλιξη. Ποικίλες σχολές ψυχολογίας, αυτογνωσίας, αυτοβελτίωσης κλπ., προσπαθούν να συνεισφέρουν χρήσιμο έργο επάνω σε αυτό τον τομέα. Το έργο τους δεν είναι εύκολο. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι μέσα στους αιώνες η ανθρωπότητα - παρά τις δυσκολίες - έβρισκε τη δύναμη και τη γνώση να προχωρά ακόμη πιο πέρα.
 
Κάτι που θα πρέπει να ενσωματωθεί σε όλους μας σαν ατομικό ψυχολογικό χαρακτηριστικό είναι η αισιοδοξία. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε πει κάποτε:
«Είμαι αισιόδοξος. Δεν φαίνεται να έχει νόημα να είμαι κάτι άλλο».
Ως γνωστό έφερε σε πέρας ευνοϊκά για την πατρίδα του έναν ολόκληρο πα­γκόσμιο πόλεμο.
 
Η αρνητικότητα, όπως κι αν την δει κανείς, είναι πάντα ένα αδιέξοδο τόσο σε προσωπικό όσο και σε πλανητικό επίπεδο. Αν πέσαμε σ’ ένα βαθύ πηγάδι είναι καιρός ν’ ανοίξουμε το καπάκι του και να βγούμε από κει, διαφορετικά θα βουλιάξουμε όλοι μαζί στα λασπόνερα του πυθμένα του.
 
Η εξισορρόπηση των αρνητικών ψυχολογικών καταστάσεων
Οι αρνητικές ψυχολογικές καταστάσεις για να αλλάξουν πρέπει να δουλευ­τούν από μέσα. Δεν αλλάζουν σε μια ημέρα αν και μπορούν να συνειδητοποιηθούν μέσα σε μια στιγμή. Η συνειδητοποίηση αποτελεί το πρώτο σημαντικό βήμα σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής. Η ψυχοθεραπεία συχνά προσπαθεί σε αυτόν ακριβώς τον τομέα. Το πρόβλημα είναι ότι οι επίμονες και μακροχρόνιες προ­σπάθειές της συχνά κουράζουν τα άτομα που σε αρκετές περιπτώσεις εγκατα­λείπουν την προ­σπάθεια. Αλλά αν πρόκειται να δει κάποιος αποτέλεσμα θα πρέπει να επιμένει.
 
Ωστόσο τα νέα είναι ευχάριστα αφού η ψυχοθεραπεία και οι ασθενείς – δηλαδή όλοι μας - μπορούν να βοηθηθούν σε σημαντικό βαθμό εάν αυτή δημιουρ­γήσει και στη συνέχεια αξιοποιήσει μια θεραπευτική συμμαχία με την επιστήμη αλλά και θεραπευτική τέχνη της Ομοιοπαθητικής.
 
Το κατάλληλο ομοιοπαθητικό φάρμακο θα δώσει εκείνη την νοητική καθαρό­τητα που θα βοηθήσει την αντίληψη του ασθενούς να συνειδητοποιήσει εκείνο που του διέφευγε. Ο ψυχοθεραπευτής συχνά γνωρίζει το πρόβλημα του ασθενούς του, αλλά το ζήτημα είναι να το συνειδητοποιήσει μόνος του και ο ασθενής.
 
Το ομοιοπαθητικό φάρμακο με την ενέργειά του θα καθαρίσει το νοητικό επί­πεδο και θα φέρει τον ασθενή κοντύτερα στη συνειδητοποίηση της αιτίας του προ­βλήματός του. Επίσης θα εξισορροπήσει σε σημαντικό βαθμό τις αρνητικές ψυχο­λογικές καταστάσεις που καταδυναστεύουν τον ασθενή. Και μην ξεχνάμε ότι όταν ο ασθενής έχει προσέλθει με τέτοια προβλήματα σημαίνει ότι ταλαιπωρείται με αυτά και ότι επιζητεί να απαλλαγεί.
 
Ένας ασθενής με ζήλια, καχυποψία, φοβίες, άγχος, κλπ., με τη βοήθεια της Ομοιοπαθητικής θα δει το πρόβλημα να ελαττώνεται σημαντικά. Συνήθως η ριζική επίλυση σε επίπεδο συνειδητοποίησης μπορεί να επιτευχθεί και με μερικές συνεδρίες ψυχοθεραπείας.
 
Η Ομοιοπαθητική και οι θετικές ψυχικές καταστάσεις
Αναφερόμαστε συχνά σε ασθένειες και σε αρνητικές ψυχολογικές καταστάσεις σε σημείο που τείνουμε να ξεχνάμε ότι το ανθρώπινο ον έχει επίσης και πολλές θετικές ιδιότητες στις οποίες προσβλέπουν πολλοί που δεν τις έχουν. Στην πραγ­ματικότητα οι αρνητικές αποτελούν κάποιου είδους ....παρενέργεια της έλλειψης των θετικών. Εκεί που υπάρχουν αναπτυγμένες οι θετικές, οι αρνητικές δεν χωρούν οπότε ...αποχωρούν!
 
Η Ομοιοπαθητική έχει καταγραμμένες αυτές τις ιδιότητες μέσα στα βιβλία της. Όσοι τις μελετάμε βλέπουμε εκεί τις λεπτομέρειες αλλά και τα ουσιαστικά πράγματα με τα οποία έχει ασχοληθεί αυτή η θαυμάσια επιστήμη της θεραπείας.   
 
Αυτά τα ζητήματα δεν υπήρξαν στο παραμικρό αντικείμενα έρευνας από μέρους του συμβατικού κλάδου της ιατρικής εδώ και εκατονταετηρίδες. Μόνο τα τελευταία χρόνια, μέσα στον εικοστό αιώνα και κυρίως μέσα στα πλαίσια της ψυ­χολογίας, υπήρξαν επιστήμονες που θέλησαν να ερευνήσουν και να μιλήσουν γι’ αυτά.
 
Για την Ομοιοπαθητική αυτά τα θετικά στοιχεία της ψυχοσύνθεσης αποτελούν τα χαρακτηριστικά συγκεκριμένων κάθε φορά ιδιοσυγκρασιακών τύπων ανθρώπων. Περιγράφονται στα βιβλία της και χρη­σιμεύουν για την αναγνώριση αυτών των ιδιοσυγκρασιακών τύπων. Φυσικά δεν εί­ναι κάτι που θα πρέπει να διορθωθεί! Για τον ομοιοπαθητικό απλά χρησιμεύουν σαν οδοδείκτες προς το όμοιο φάρμακο.
 
Παρακάτω αναφέρουμε ορισμένες από αυτές τις ανώτερες ψυχολογικές καταστάσεις, όπως ακριβώς τις βρίσκουμε καταγραμμένες μέσα σε αυτά τα βιβλία[2].
Αγάπη (Love)
Αίσθηση αδελφοσύνης (Brotherhood, sensation, of)
Ψυχική ανάταση (Exaltation)
Γαλήνη, ηρεμία (Tranquility)
Γονατίζει και προσεύχεται (Kneeling and praying)
Διακοή (Clairaudient)
Διαλογισμός, περισυλλογή (Meditation)
Νοητική διαύγεια (Clarity of Mind)
Διόραση (Clairvoyance)
Έκσταση (Ecstasy)
Ενδοσκόπηση, αυτοεξέταση (Introspection)
Εξυψωμένη επίγνωση (Awareness heightened)
Ευδαιμονία (Blissful feeling)
Ευλάβεια, νυκτερινή (Piety, nocturnal)
Θρησκευτικά συναισθήματα (Religious affections)
Ιδέες άφθονες, καθαρότητα του νου (Ideas abundant, clearness of mind)
Καλοσύνη, φιλανθρωπία (Benevolence)
Κέφι, χαρά, ζωντάνια, ευθυμία (Exhilaration)
Όνειρο, σαν σε (Dream, seems as if in a).
Οράματα (Visions)
Πραότητα (Mildness)
Προσεύχεται (Praying)
Προσεύχεται γονατιστός (Kneeling and Praying)
Προφητεύει (Prophesying)
Σεβασμός (Veneration)
Στίχους φτιάχνει (Verses, makes)
Συγκέντρωση (Concentration)
Συμπάσχει (Sympathetic)
Συμπονετικός (Compassionate)
Τέχνη (Art)
Τραγουδά (Singing)
Χορεύει (Dancing)
Χρώματα (Colors)
 
Στην Ομοιοπαθητική - μέσα στα πλαίσια της λήψης του ομοιοπαθητικού ιστορι­κού - θα ερωτηθεί πάντα ο ασθενής εάν είναι συμπονετικός, εάν συμπάσχει με τους άλλους. Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση - εάν είναι ισχυρά διατυπωμένη - θα πε­ριορίσει την έρευνα του ομοιοπαθητικού για το σωστό φάρμακο σε μερικές δεκάδες ομοιοπαθητικά φάρμακα. Συχνά η απάντηση είναι θετική, αλλά σχετικά με το εάν είναι επίσης και αληθινή - και πόσο – αυτό θα πρέπει να το κρίνει προσεκτικά ο ομοιοπαθητικός.
 
Μια ακόμη χρήσιμη ερώτηση αποτελεί το εάν στο άτομο αρέσει ο χορός, η μουσική το τραγούδι, δηλαδή διάφορες συγκεκριμένες μορφές τέχνης. Ακόμη και το είδος των χρωμάτων που αρέσει το άτομο μπορούν να μας κατευθύνουν σε κάποιο ομοιοπαθητικό φάρμακο που θα χορηγηθεί με σκοπό την συνολική εξισορρόπηση του ατόμου. Από αυτή την άποψη μέχρι και το είδος της ζωγραφικής που ζωγραφίζει κάποιος ή του χορού που χορεύει θα μπορούσε να μας δώσει χρήσιμα στοιχεία.  
 
Η έννοια της απελευθέρωσης και η Ομοιοπαθητική
Η τόσο παρεξηγημένη έννοια της ελευθερίας αποτέλεσε πάντα το κατ’ εξοχήν κίνητρο ζωής για τους ανεπτυγμένους κι ευαίσθητους ανθρώπους όλων των εποχών. Από τον Λόρδο Μπάϋρον που ήλθε στην Ελλάδα για να πεθάνει γι’ αυτήν στο Μεσολόγγι, μέχρι τον Ρήγα Βελεστινλή, τις Κρητικές επαναστάσεις, τον Δασκαλογιάννη, κλπ., κλπ.
 
Όπως κι αν την ερμηνεύσει κάποιος – από το πλέον εξωτερικό μέχρι το πλέον εσωτερικό επίπεδο - η ουσία παραμένει η ίδια. Απλά η ελευθερία φαίνεται να αποτελεί το οξυγόνο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η ανθρώπινη Ψυχή. Ο ποιητής, ο καλλιτέχνης, ο ευαίσθητος ψυχικά άνθρωπος θα μπορούσε θαυμάσια να μας πει ότι η Ιδέα της έρχεται από κάποιο μακρινό φωτεινό άστρο.
 
Στο ψυχολογικό επίπεδο «ελευθερία» σημαίνει απελευθέρωση από τα μη συνειδητοποιημένα ψυχολογικά μας περιεχόμενα. Η ψυχολογία του βάθους, μας καλεί να τα συνειδητοποιήσουμε και να απελευθερωθούμε από το βάρος τους. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος πέρα από την συνειδητοποίησή τους.
 
Σκύβουμε μέσα στα βάθη μας, στις ρίζες μας για να βγούμε μετά ελεύθεροι στην επιφάνεια και να αναπτύξουμε κλωνιά με άρωμα και άνθη κι ομορφιά. Η κρητική μούσα έγραψε μες τους αιώνες τους παρακάτω σχετικούς στίχους[3]:
Η ρίζα τρέφει την κορφή
κι η ρίζα την ξεραίνει
κι ας είναι ελόγου τσι κρυφή
και καταφρονεμένη.
 
Στην Ομοιοπαθητική, σε μεγάλο βαθμό η λέξη «απελευθέρωση» σημαίνει απαλ­λαγή από την κληρονομική επιβάρυνση. Ο μεγάλος αργεντινός ομοιοπαθητικός Dr. Tomas Pablo Paschero έγραφε σχετικά τα παρακάτω σημαντικά λόγια:
 
«Ο άνθρωπος δεν είναι ένας οργανισμός, έχει ένα οργανισμό. Επίσης είναι και κάτι περισσότερο: είναι μια ζωτική αρχή, που δρα και ασκεί την ελευθερία της. Κατά τον ίδιο τρόπο εμφανίζει ασθένειες, αλλά σαν ασθενής είναι κάτι περισσό­τερο: είναι ένα ον, που αποζητά την ελευθερία. Είναι άρρωστο άτομο στο βαθμό που δεν μπορεί να ζήσει, να αισθανθεί, να σκεφτεί, να ενεργήσει όπως θέλει και να βρει ένα νόημα στην προσωπική του ζωή, με τη λειτουργία μιας ελεύθερης βούλη­σης, η οποία σε οποιονδήποτε βαθμό – αλλά ωστόσο σταθερά – απαιτείται από την ίδια του τη συνείδηση. Εκεί στις συγκρούσεις της συνείδησης, που απαρτίζουν την ουσια­στική πραγματικότητα του ανθρώπινου όντος είναι που πρέπει να αναζητήσουμε τι πρέπει να θεραπεύσουμε σε κάθε ασθενή».
 
Αλλά και ο επίσης μεγάλος δάσκαλος της Ομοιοπαθητικής Dr. Pierre Schmidt (1894-1987) έγραφε για τις απελευθερωτικές από την κληρονομική επιβάρυνση και επομένως βαθιά θεραπευτικές δυνατότητες της Ομοιοπαθητικής:
 
«Όλοι όσοι θεραπεύονται από ικανούς ομοιοπαθητικούς γιατρούς έχουν ένα τεράστιο προνόμιο, το οποίο καμία άλλη θεραπευτική δεν μπορεί να προσφέρει. Ένα παλιό νόσημα που είχε θεραπευθεί μπορεί να εμφανισθεί ξανά, χάρις όμως στη δράση του λεγόμενου ιδιοσυγκρασιακού ομοιοπαθητικού φαρμάκου – όταν αυτό χορηγηθεί σωστά – ο ασθενής κατά την ανάρρωσή του χάνει ένα μέρος από την κληρονομική του επιβάρυνση, και γι’ αυτό ονομάζω αυτό το προνόμιο, το προνόμιο της απελευθέρωσης».
 
Και αλλού ο ίδιος γράφει:
«Απελευθερώστε τον άνθρωπο από την χρόνια κληρονομική του επιβάρυνση, απελευθερώστε τον με την Ομοιοπαθητική. Κάντε τον κατάλληλο για την «Κλίμακα του Θεού».
 
Η ανάπτυξη της συνειδητότητας και η Ομοιοπαθητική
Κατά πολλούς η ανάπτυξη της συνειδητότητας αποτελεί έναν επαρκή σκοπό για την ανθρώπινη ύπαρξη. Η αληθινή εσωτερική ψυχολογική και πνευματική εξέλιξη προϋποθέτει την ανάπτυξη συνειδητότητας, αν και βέβαια αυτό δεν μπορεί ποτέ να γίνει με κάποιο χαπάκι οποιουδήποτε είδους. Θεωρείται σαν κάτι που ενώνει και επομένως αναπτύσσει εσωτερικά τον άνθρωπο.
 
Η Ομοιοπαθητική βοηθά απαλύνοντας είτε επιλύοντας σε σημαντικό βαθμό τα ψυχολογικά προβλήματα του ατόμου, κατά περίπτωση και με τη βοήθεια της ψυχοθεραπείας. Κατόπιν η ίδια η εμπειρία της ζωής με τον καιρό μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη εσωτε­ρική ανάπτυξη. Μέσα από προσωπική εμπειρία, δηλαδή αρχικά Θεού θέλοντος αλλά και συν Αθηνά και χείρα κίνει, το άτομο μπο­ρεί να οδηγηθεί σιγά σιγά σε όλο και μεγαλύτερες ψυχολογικές και πνευματικές συνειδητοποιήσεις.
 
Στην ψυχολογική ανάπτυξη το άτομο θα οδηγηθεί μέσω εμπειρίας που αναγκαστικά θα περιλαμβάνει μια περισσότερο συνθετική και διαισθητική γνώση. Η διαί­σθηση αποτελεί μια μόνο από τις τέσσερις υπό ανάπτυξη ψυχολογικές λειτουργίες του ανθρώπου. Προς το παρόν φαίνεται ότι λίγα μόνο ανθρώπινα όντα λει­τουργούν επαρκώς και με αυτήν. Σχετικά ο C. G. Jung γράφει σε ένα αληθινά προφητικό του κείμενο[4] τα παρακάτω:
«Σε κάθε αιώνα υπάρχουν τουλάχιστον μερικά άτομα που κατανοούν ποιο είναι το αληθινό έργο του Ανθρώπου και διατηρούν την παράδοσή του για τις μελλοντικές γενεές και για μία εποχή όπου η ενόραση θα έχει φθάσει σε βαθύτερο και πιο γενικό επίπεδο. Πρώτα πρέπει να αλλάξει η ενόραση λίγων ανθρώπων και σε λίγες γενεές θα υπάρχουν περισσότεροι».
 
Οι άλλες τρεις ψυχολογικές λειτουργίες είναι το συναίσθημα, ο νους, και η αίσθηση. Συνήθως λειτουργούμε με μια ή με δύο από αυτές. Θα πρέπει να ανα­πτυχθούν – κατά το δυνατόν ισορροπημένα – και οι άλλες για να έχουμε μέσα από την εμπειρία της ζωής την αληθινή εσωτερική ανάπτυξη. Όπως ειπώθηκε και προηγούμενα για το σκοπό αυτό ο άνθρωπος θα χρειασθεί τη βοήθεια των ανθρωπιστικών επιστημών καθώς και αρκετή πίστη, ελπίδα, αγάπη, υπομονή και επιμονή.
 
Σχετικά με την συνθετική σκέψη που κι αυτή θα πρέπει να αποκτηθεί στην πορεία - επιπρόσθετα στην αναλυτική με την οποία συνήθως λειτουργούμε - ο Ελβετός ομοιοπαθητικός Dr. Pierre Schmidt (1894-1987) έγραφε:
«Η έλλειψη συνθετικής σκέψης και διδασκαλίας είναι η αιτία του κακού στην επίσημη ιατρική. Αυτή όντας περιχαρακωμένη μέσα στον τυφλό της υλισμό συ­γκεντρώνει την προσοχή της σ’ ένα όργανο και δείχνει μικρό μόνο ενδιαφέρον για το σύνολο του σώματος. Θεραπεύει το σώμα χωρίς να λαμβάνει υπόψη της το Πνεύμα, χωρίς να γνωρίζει το νου, χωρίς να επιδεικνύει κάποιο ενδιαφέρον για τις διαφορές της ιδιοσυγκρασίας και του χαρακτήρα του ατόμου».
 
Στα λόγια αυτά βλέπουμε το αποτέλεσμα της μονομερούς ανάπτυξης του ση­μερινού ανθρώπινου πολιτισμού στον τομέα της ιατρικής. Μας λείπει η συνθετική γνώση, αυτή που βλέπει τα πράγματα ενοποιητικά οπότε έτσι χωλαίνουν όλες οι επιστήμες και οι πρακτικές μας.
 
Η Ομοιοπαθητική ανήκει στις φωτεινές εξαιρέσεις. Για να την εφαρμόσει κάποιος με επιτυχία και προς ωφέλεια των ασθενών δεν επαρκούν μόνο τα τυπικά προσόντα αλλά απαιτούνται και ουσιαστικά ανθρώπινα. Δεν έχουν όλοι το χάρισμα να επικοινωνούν από καρδιάς με τον ασθενή τους ούτε τα λόγια τους να απαλλάσ­σουν το άτομο από το εσωτερικό του βάρος του και πίεση. Δεν τα κάνουν όλα τα χαπάκια. Αυτό είναι το πρόβλημα που μας έχει κληροδοτήσει η συμβατική ιατρική σχολή σκέψης και πράξης. Ο άνθρωπος δεν είναι ρομπότ, έχει έναν ολόκληρο ψυχικό κόσμο που έχει ανάγκη να πλησιαστεί με αληθινά ανθρώπινο ενδιαφέρον.
 
Επίσης εάν κάποιος προτίθεται να θεραπεύσει τους άλλους θα πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από τον εαυτό του. Αυτό έχει γίνει κατανοητό και υφίσταται στην εκπαίδευση του ψυχοθεραπευτή αλλά όμως όχι και σε εκείνη του ιατρού. Εκεί συχνά το συντεχνιακό πνεύμα συχνά προτιμά να ασχολείται με πιο πρακτικά ζητήματα παρά με την ουσία. Αυτή όμως η ουσία είναι που μπορεί να οδηγήσει την ιατρική σε καινούρια σύνορα και αληθινά μεγάλες ανακαλύψεις.
 
Η Ομοιοπαθητική και η πνευματικότητα
Στο σημείο αυτό θα μιλήσουμε για ένα μεγάλο ζήτημα. Για την πνευματικότητα. Η πνευματικότητα αποτελεί την υψηλότερη κατάκτηση του ανθρώπου. Η πορεία του μέσα στους αιώνες κορυφώνεται και δικαιώνεται μόνο μέσα από αυτήν. Αποτελεί την απτή απόδειξη ότι υπάρχει λόγος ύπαρξης για τους ανθρώπους επάνω σε αυτό τον μικρό πλανήτη. Η υψηλή τέχνη και η πνευματικότητα αποτελούν την ζωντανή έκφραση της ομορφιάς είτε τις συναντήσουμε σε ένα έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι είτε στη μορφή και το έργο ενός πραγματικά μεγάλου πνευματικού ανθρώπου.
 
Τι έχει να κάνει η Ομοιοπαθητική με αυτό; Από μια άποψη έχει. Η ίδια χωρίς να αποτελεί θρησκεία, αίρεση, όμιλο, αλλά απλά μια από τις ανθρωπιστικές επιστήμες, βρίσκει στο Πνεύμα το ζωντανό πρότυπο του ισορροπημένου κι εξελιγμένου ανθρώπου. Στο Πνεύμα υπάρχει εκείνο το Ιδεατό, αυτό που θα έπρεπε σε κάποιο βαθμό να ανατείνει κάθε ανθρώπινο ον, που επιδιώκουμε να βοηθήσουμε. Η υγεία, σωματική και ψυχική στην ύψιστη μορφή της, θα πρέπει να επιζητεί την πνευματικότητα, μια πνευματικότητα που αγγίζει τα ίδια τα σύνορα της απειροσύνης. Μάλιστα, ιδιαίτερα σήμερα που ο άνθρωπος παραπαίει, η πνευματικότητα και η απειροσύνη θα έπρεπε ν’ αποτελούν τον ύψιστο ανθρώπινο σκοπό. Η πνευματικότητα μας ενώνει με τους άλλους και με το άπειρο Σύμπαν. Επίσης εκεί ίσως να βρίσκεται και το μέρος όπου δεν υπάρχει ο πόνος όπως τον γνωρίζουμε εμείς. Οι άγιοι το ονόμασαν ευδαιμονία του Πνεύματος.  
 
Ο Ελβετός ψυχίατρος Carl Gustav Jung - που μου αρέσει ορισμένες φορές να μνημονεύω γραπτά του - έγραφε στο βιβλίο του «Αναμνήσεις, Όνειρα, Σκέψεις» τα παρακάτω ενδιαφέροντα:
 
«Το αποφασιστικό ερώτημα για τον άνθρωπο είναι: Έχει άραγε σχέση με κάτι άπειρο ή όχι; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα της ζωής του. Μόνο αν γνωρίζουμε ότι εκείνο που έχει πραγματικά σημασία είναι το άπειρο, μπορούμε να αποφύγουμε να καθηλώσουμε το ενδιαφέρον μας σε ματαιότητες και σε όλων των ειδών τους στό­χους που δεν έχουν πραγματική σπουδαιότητα. Έτσι απαιτούμε να μας αναγνωρίσει ο κόσμος ιδιότητες που θεωρούμε προσωπικά μας αποκτήματα, το ταλέντο ή την ομορφιά μας. Όσο περισσότερο τονίζει ο άνθρωπος τα ψεύτικα αποκτήματα και όσο λιγότερο ευαίσθητος είναι στο ουσιώδες, τόσο λιγότερο ικανοποιητική θα είναι η ζωή του. Νιώθει περιορισμένος επειδή έχει περιορισμένους στόχους με αποτέλεσμα το φθόνο και την ζήλια. Αν καταλάβουμε και νιώσουμε ότι εδώ, σε αυτή τη ζωή, έχουμε κιόλας μία σύνδεση με το άπειρο, τότε αλλάζουν οι επιθυμίες και οι στάσεις μας. Σε τελευταία ανάλυση, αξίζουμε κάτι μόνο εξ αιτίας του ουσιώδους που ενσωματώνουμε και αν δεν το ενσωματώνουμε, η ζωή είναι χαμένη. Στη σχέση μας με τους ανθρώπους, το καίριο ερώτημα είναι εάν στη σχέση εκφράζεται ένα στοιχείο του άπειρου.
Αλλά η αντίληψη της απειροσύνης μπορεί να αποκτηθεί μόνο αν είμαστε στραμ­μένοι στο υπέρτατο. Ο μεγαλύτερος περιορισμός του ανθρώπου είναι το εγώ. Εκ­δηλώνεται στο βίωμα: «Είμαι μόνο αυτό!» Μόνο η συνειδητοποίηση της στενής καθήλωσής μας στο εγώ, συνιστά τον κρίκο που μας ενώνει με την απεραντοσύνη του ασυνείδητου. Σε αυτή την εσωτερική αίσθηση βιώνουμε τον εαυτό μας ταυτό­χρονα ως περιορισμένο και ως αιώνιο, ταυτόχρονα ως το ένα και το άλλο. Η γνώση ότι ο προσωπικός συνδυασμός μας είναι μοναδικός – δηλαδή τελικά περιορισμένος – μας δίνει της την ικανότητα να συνειδητοποιήσουμε το άπειρο. Αλλά μόνο τότε!
Σε μία εποχή που είναι συγκεντρωμένη αποκλειστικά στην επέκταση του ζωτικού χώρου και στην αύξηση της λογικής γνώσης με κάθε τρόπο, αποτελεί υπέρτατη πρόκληση το να ζητάει κάποιος από τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει τη μοναδι­κότητα και τον προορισμό του. Μοναδικότητα και περιορισμός είναι συνώνυμα. Χωρίς αυτά, δεν είναι δυνατή η αντίληψη του άπειρου και συνεπώς, ούτε η επίτευξη της συνειδητότητας. Απλώς υπάρχει μία απατηλή ταύτιση μαζί τους που μεθά με τους μεγάλους αριθμούς καθώς και μία δίψα για πολιτική ισχύ».
 
Τι άλλο θα μπορούσε να προσθέσει τάχα κάποιος;
Μόνο ότι σε τελική ανάλυση η Ομοιο­παθητική αποτελεί μια ανθρωπιστική επιστήμη και τέχνη της θεραπείας στη υπηρεσία της ανθρώπινης εξέλιξης. 
 
Για συμμετοχές στα σεμινάρια, παραγγελίες βιβλίων Ομοιοπαθητικής ή για θεραπευτικές συνεδρίες Ομοιοπαθητικής στις οποίες προίσταται ο Λύσανδρος Μυγιάκης σε συνεργασία με την ιατρική του ομάδα, επικοινωνήστε στον «ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ» στα τηλέφωνα:
210 – 76 43 963 και 6978 – 87 59 28
 


[1] Carl Gustav Jung. Από το δοκίμιο «Απάντηση στους Επικριτές» στο βιβλίο «Το Αρχέτυπο του Ολο­κληρωτισμού».
 
[2] Από: ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ ΜΥΓΙΑΚΗ. «ΤΟ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΝΟΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑ­ΤΩΝ». ΕΚΔΟΣΕΙΣ ALTER-SIMILIA.
 
[3] Βλέπε στο θαυμάσιο βιβλίο των Δ. και Ε. ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ. «ΡΙΖΑ, ΡΙΖΙΤΙΚΟ, ΡΙΖΙΤΗΣ». Χανιά 2004. Εκδόσεις Εντελέχεια.
[4] Carl Gustav Jung «Επιστολές» Επιστολή της 14ης Σεπτεμβρίου 1960.
 

 

Πίσω
Εύρος Τιμών
Από:  Μέχρι:
  Άρθρα Περισσότερα
ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΒΑΤΤΑΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΔΥΣΛΕΞΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΕΚΦΥΛΙΣΗ ΩΧΡΗΣ ΚΗΛΙΔΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΣΥΝΔΡΟΜΟ TOURETTE ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ Ή ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ
ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΣ
ΑΣ ΚΑΛΟΣΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
ΨΥΧΟΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΟΓΚΩΣΗ: ΜΙΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΠΟΤΕ ΚΑΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ REPERTORY
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
ΤΡΟΠΟΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ
  Νέα Προϊόντα Περισσότερα
Banner Δεξί 1
  Προτείνουμε για Εσάς Περισσότερα
Banner Δεξί 2
bright6
bright7
SSL Certificates
 

Τα cookies είναι μικρά αρχεία κειμένου τα οποία αποθηκεύονται στον φυλλομετρητή μας κατά την πλοήγησή μας στο διαδίκτυο. Σκοπός τους είναι να ειδοποιούν τον ιστότοπο που επισκέπτεται ο χρήστης, για την προηγούμενη δραστηριότητά του. Συνήθως περιγράφουν στοιχεία μας όπως όνομα χρήστη (user name) και συνθηματικό πρόσβασης (password) με σκοπό κατά την επίσκεψή μας στον ίδιο ιστότοπο αργότερα, να μας "θυμάται" και να μην χρειάζεται να κάνουμε login.
 

Διαβάστε περισσότερα ...

Είναι τα cookies που χρησιμοποιούνται από την ιστοσελίδα μας με σκοπό να βελτιώσουν την περιήγηση σας και να αποθηκεύσουν προσωρινά στο περιηγητή σας τις προτιμήσεις σας.

Η απενεργοποίηση τους, είναι πιθανό να προκαλέσει προβλήματα στη προβολή της ιστοσελίδας.

Μπορείτε να ρυθμίσετε τον περιηγητή σας να μπλοκάρει ή να σας προειδοποιεί για αυτά τα cookies, αλλά κάποια μέρη της ιστοσελίδας δεν θα δουλεύουν σωστά.